Poezja

*** (aranżacje)

" Gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca..."*

chcę żebyś zaszedł za skórę
a później będą wschody i początki
klikamy pomiń reklamy
pomiń ankiety
od teraz
bez pudru
bez opinii
najbliższa ciału jest koszula
twoja biała na kryte guziki
moja nocna
w kolorze zgniłej zieleni
dalej już tylko rozbiór
na czynniki pierwsze
paradoksalna budowa
najmniejszego państwa świata
gdy najpiękniej aranżujesz wnętrze





red

styczeń dawno nie był taki dziwny. brak pręży mięśnie
jakby były drutami wysokiego napięcia na mrozie.
to nie hormony, kiedy mówię o bliskości.
milczysz. zachowujemy bezpieczną odległość,
chociaż wiem, że tęsknisz
rozsądek zapala lampkę
ostrzega przed namiętnością.






under

zabierz mnie z tej wody,
gdy z zimna boli każdy centymetr
przesiąkniętej skóry.
to tak niedorzeczne,
choć jestem w dorzeczu.
przyjmę każdy strumień
niczym morze*
zanim spierzchną wargi
oddam sól.
im głębiej, tym szybciej
mażą się obrazy.
pamiętam pierwsze wrażenie,
nie dotykam gruntu





*** (darujmy sobie interpunkcję)

płynie we mnie rzeka
czuję gorączkę i słoność
brudna czerwień
bez dna
wobec tego
co dotyczy mnie i ciebie
ale nie nas
jestem bezradna
kot leży
w najgłębszym dole
bezwładnie
ciężko
czas wskazuje osobność
lubimy zatrzymane obrazki